Алматы облысының таңғажайып флорасы мен фаунасы
Еңлік гүл немесе эдельвейс. Гүл орталық және оңтүстік Еуропа, және Азия таулы елді мекендерде өседі. Еңлік гүлі биік тауларда теңіз деңгейінен 2000 метр биіктікте тауларда, температурасы төмен жерлерде, таза ауада өседі.
Сипаттамасы
Эдельвейс көпжылдық шөпті өсімдік. Гүлдері сүтті ақ, тігілген секілді көрінеді және алыстағы барқытты еске түсіреді. Олар тар жапырақтармен қоршалған, оның төменгі бөлігі барқыт жамылғымен жабылған.Гүлдердің түсі - ақ немесе сарғыштау, гүл тостағаншаның қасындағы жапырақтары жұлдыз тәрізді
Парақтың екінші жағы тегіс, күміс немесе жасыл.Гүлшоғыңда бірнеше се беттен тұратын күрделі гүлденулері бар. Бұталар әдетте биіктігі 25 см-ден, ені 22 см-ден аспайды.
Гүлденуі мен көбеюі
Гүлдену әдетте шілде айының бірінші онкүндігінде болады. Гүлдену ұзақтығы 20-дан 25 күнге дейін
Өсімдіктің биіктігі 12-25 см, жапырақтары төмен, ылғалдың булануына кедергі келтірмейтін тар. Көбіне бұл гүлдерде гүл өсімдіктерінің фоны ретінде қолданылады. Сонымен қатар, гүл өз өсімталдығының арқасында түпнұсқа болып көрінеді.
Эдельвейс гүлінің әр түрлі түрлері бар, қазіргі уақытта олардың 40-тан астамы бар, олардың кейбіреулері өсірушілер арасында өте танымал. Эдельвейс өзінің табиғи ортасында қарапайым болмаса да, оны бақшада өсіру оңай емес. Оның табиғатына жақын жағдай жасау керек.Сонымен қатар бұл гүлдің дәндерің еккенен кейің осы түрі сыртқы орта факторлары әсерінең өзгеріске ұшырай алады, сондықтан түрдің монотондығың сақтау үшің вегетативті көбеюі жолы қолданылады.
Тұқымдар тез өніп, ұзақ уақыт бойына өніп шығады. Егер егу көктемде жүргізілсе, онда көшеттерді күзге дейін гүл құмыраларында өсіруге болады. Көктемде тамырларды бөлу арқылы таратудың өте тиімді әдісі, тіпті күздің басында. Өсімдіктер бір жерде екі-үш жыл өседі, содан кейін олар қайтадан гүлдей бастайтын жаңа жерге трансплантацияланады. Олар 10-20 см биіктікке жетеді, оларды көктемде немесе жаздың соңында отырғызады. Олар жарықтарда, тастар арасында, күн шуақты жерлерде жақсы өседі.
Қызықты деректер
Францияда еңлікгүлді альпі жұлдызы деп, ал Италияда - күміс жартас гүлі деп атайды. Таулы ел түрғындары еңлікгүлді бақыт пен махаббат гүлі деп санайды. Еңлікгүлдің пайда болуы туралы әдемі әрі мұңлы аңыз бар. Бір-бірінсіз өмір сүре алмайтын екі ғашық болыпты. Алайда тағдыр оларды мәңгілікке айыруға жазған екен. Айырылысу туралы ой екеуіне де сұмдық қорқынышты болып көрінеді. Бірге қалудың жалғыз-ақ жолы - бірге өлу. Олар бөлек өмір сүргеннен гөрі қол үстасқан күйі жартастан секіріп кетуді жөн көреді. Олар құлап өлген жартастың бетіне махаббаттың салтанатты да қайғылы жеңісінің құрметіне ақшыл еңлікгүл қаптап өскен екен.
Үзіп алынған гүл солмайды, ал кептірілгендері - әсемдігін ұзақ уақыт бойы сақтап қалады
